• Parafia erygowana w 1845 roku.
• Odpust parafialny ku czci św. Józefa - 1 maja.
• Strona internetowa Parafii św. Józefa

Nazwa miejscowości jest pochodzenia topograficznego. Określa bowiem położenie terenu "za brzegiem" Wisły, która w okresie rozbiorów stanowiła granicę między zaborem pruskim i austriackim. Pod względem kościelnym wioska należała najpierw do parafii Św. Katarzyny w Czechowicach. Dopiero po reformacji ( XVI w.) dołączono ją do istniejącej od 1333 r. Parafii Św. Marcina w oddalonym o 9 kilometrów Międzyrzeczu. W roku 1785 mieszkańcy Zabrzega udali się do cesarza austriackiego Józefa II z prośbą o pozwolenie na budowę kościoła motywując ją odległością od Międzyrzecza oraz utrudnieniami spowodowanymi częstymi wylewami rzeki Iłownicy. Po otrzymaniu zezwolenia 1 lipca 1786 r. Ustanowiono w Zabrzegu samodzielny wikariat lokalię. Pierwszym lokalistą był ks. Ignacy Numann, który przeniósł się tutaj z Międzyrzecza. 18 września 1786 roku proboszcz i dziekan bielski ks. Jan Szczyrba poświęcił fundamenty kościoła. Budowa pod nadzorem Jana Heczki z Bielska postępowała w bardzo szybkim tempie. Juń w następnym roku, 30 września 1787 r. komisarz biskupa wrocławskiego, ks. dziekan Antoni Lohn z Cieszyna poświęcił kościół. Jest to budowla sakralna jednonawowa w stylu barokowym. Ma 36 m długości i prawie 10 m szerokości. Patronem kościoła jest św. Józef, którego obraz figuruje w ołtarzu głównym. Boczne ołtarze poświęcone są Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Najświętszej Maryi Pannie. Okna w prezbiterium zdobią witraże św. Katarzyny i św. Anny. Okna w nawie kościoła ozdabiają witraże o tematyce eucharystycznej. Oprócz tego w kościele znajdują się obrazy Trójcy Przenajświętszej, Św. Izydora, Joba, Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i M.B. Siewnej oraz stacje Drogi Krzyżowej. Znajdują się też w nim figury Św. Piotra i Pawła, Św. Jana Nepomucena i św. Anny oraz płaskorzeźba Matki Boskiej Częstochowskiej. Najwybitniejszym synem zabrzeskiej parafii jest + Ks. Prałat Józef Londzin (1862 - 1929). Był wielkim bojownikiem o polskość Śląska Cieszyńskiego. Piastował godności Burmistrza Cieszyna, posła na sejm w Wiedniu a potem w Warszawie, senatora Rzeczypospolitej, Redaktora naczelnego Gwiazdki Cieszyńskiej, prezesa Dziedzictwa błogosławionego Jana Sarkandra. Przyczynił się do założenia polskiego gimnazjum w Cieszynie. Drugim wybitnym zabrzeżaninem był ks. dr. Ludwik Wrzoł (1881 - 1940). Rektor Seminarium Duchownego w Widnawie zmarł w obozie koncentracyjnym w Gusen. Na terenie parafii znajduje się też przydrożna kapliczka ku czci Narodzenia NMP. Zbudowana w 1811 r z drewna w 1903 przebudowana na murowaną. Na terenie parafii znajduje się 7 krzyży w tym 4 przydrożne oraz cmentarny, misyjny i wotum wdzięczności przed kościołem. Oprócz tego parafię ozdabiają Dwie kapliczki ku czci NMP. Najnowsza została zbudowana w roku 1998 na upamiętnienie nawiedzenia parafii przez słynącą łaskami kopię cudownego wizerunku M. Boskiej Częstochowskiej. Spotkać też można w Zabrzegu dwie kapliczki ku czci Św. Jana Nepomucena (ograbione z figurek w 1999 r.), kapliczkę Św. Marka i Najświętszego Serca Pana Jezusa. W szczytach domów znajdują się figurki Św. Józefa, Niepokalanego Poczęcia NMP, Św. Barbary i obraz Św. Teresy. Tereny parafii kilkakrotnie w ciągu roku nawiedzały wylewy Wisły i Iłownicy. Sytuację polepszyła regulacja Wisły w okresie międzywojennym oraz zbudowana po wojnie zapora Goczałkowicka. Przez budowę tego zbiornika wodnego 1/3 część parafii została zalana a mieszkańcy tych terenów musieli przenieść się gdzie indziej. Parafię nie omijały i inne klęski żywiołowe. Do największych należał tyfus w latach 1847-1848, który pochłonął 470 dusz. 12 sierpnia 1921 r. parafię nawiedził wielki pożar, który strawił ponad 100 morgów starego lasu, 14 domów mieszkalnych i 8 zapełnionych zbożem stodół. 13 czerwca 1946 r. przez Zabrzeg przeszła trąba powietrzna w wyniku której zwalony został stojący przed kościołem krzyż kamienny, zginął też jeden człowiek. Zabrzeżanie trzy razy w roku pielgrzymowali do pani tych stron, Matki Boskiej Gołyskiej na Gołysz. Obecnie ten przysiółek jest zalany wodami zapory Goczałkowickiej, kaplica rozebrana a słynący łaskami obraz przeniesiony do kościoła Chrystusa Króla w Chybiu. Do dziś przetrwał zwyczaj pielgrzymowania do Matki Boskiej Gołyskiej do sanktuarium lokalnego w Chybiu oraz do sanktuarium Św. Mikołaja w Pierśćcu.


Ulice należące do parafii
Błahuta, Broniewskiego, Brzoskwiniowa, Czarnolesie, Czereśniowa, Do Zapory, Gazdy, Gilów, Gminna, Grzybowa, Iłownicka, Jabłoniowa, Ks. Karola Janoszka, Jelenia, Jesienna, Jutrzenki, Klimesza, Kłosowa, Korfantego, Kwiatowa, Lisia, Ks. Józefa Londzina, Łąkowa, Maciejowicka, Majowa, Makowa, Miliardowicka, Morelowa, Mostowa, Mościska, Objazdowa, Oblask, Ochodzka, Orzechowa, Owocowa, Ozaista, Pasieczna, Piwna, Pod Jazem, Południowa, Sienna, Sikorskiego, Skowronków, Spacerowa, Stadionowa, Struga, Śliwkowa, Świerklocz, Ks. Wrzoła, Waryńskiego, Widna, Wieczorna, Winogronowa, Zimowa, Ziołowa